Ze zijn er weer, vliegende mieren

Het is weer een drukte van belang op De Texelse en niet alleen met golfers. Deze tijd van het jaar, een kortstondig moment, wordt de baan bijna letterlijk bedolven onder de vliegende mieren. Een deel van een mierenkolonie wordt, als het paarseizoen aanbreekt, geboren met vleugels, want voortplanten doen mieren in de lucht. De vruchtbare mieren zijn dan ook de mieren die vliegen. Jonge vrouwtjes die als koningin een nieuwe kolonie gaan stichten, vliegen als eersten op en dat doen ze het liefst tijdens een warme en benauwde zomerdag. Dit is het begin van het voortplantingsritueel. Zodra deze dames hun vleugels hebben gespreid, volgen direct daarop de mannetjes. Zij zullen proberen met deze koninginnen te paren om zo bij te dragen aan de nieuwe kolonie. Dit hele riuteel wordt ook wel de bruidsvlucht genoemd. 

Overigens stelt dit vliegen niet veel voor, meestal is het een paar meter, maar als het waait kunnen vliegende mieren ook honderden meters verplaatst worden. Dat heeft weer als voordeel dat mieren uit verschillende nesten met elkaar in contact komen waardoor genetische variatie gewaarborgd wordt. Alle mieren uit een kolonie zijn het nageslacht van de koningin en is dus een grote familie. 

Voor de meeste vliegende mieren heeft de bruidsvlucht een slechte afloop. Omdat ze slechts tijdelijk vleugels hebben, zijn het belabberde vliegers. Vandaar dat ze ook overal neervallen en terechtkomen. Omdat het er miljoenen mieren praktisch tegelijk de lucht invliegen, is het ook een belangrijke voedselbron voor vogels, zoals meeuwen. Met dank aan Hendrien Landeweer voor de meeuwenfoto.