Vrolijke vogeltjes!!

Het is begin april 2019, als ik tijdens een golfrondje op de tweede 9 van onze golfbaan boven meerdere fairways een flink aantal kleine zwaluwen driftig rond zie vliegen. Tijdens hun vlucht maken ze een kwetterend en licht brommend geluid, dat continu doorgaat.

Bij een steile zandwand van een duin langs de fairway van hole 13 en in de slootkant van het water langs de fairway van hole 17 zie ik meerdere gaten.

Het is duidelijk. De Oeverzwaluw is terug. ( Riparia riparia).

Volwassen Oeverzwaluwen hebben een lichaamslengte van ongeveer 12 cm en hij is daarmee relatief klein in vergelijking tot de meeste andere zwaluwen.

De korte, lichtgevorkte staart en de bovenzijde van het lichaam zijn dof grijsbruin en de onder- of buikzijde is vrijwel wit. Verder heeft hij een bruine borstband, een relatief kleine, zwarte snavel en donkerbruine poten.

De Oeverzwaluw behoort tot de meest wijdverspreide zwaluwsoorten en is te vinden in waterrijke gebieden, waar ze zich voeden met kleine insecten.

Ze broeden in zelf gegraven tunnels in steile wanden van natuurlijke oevers of, zoals op onze golfbaan, in afgravingen, gronddepots of andere gevolgen van menselijke bedrijvigheid.

Omdat geschikte broedgelegenheid vaak maar kort beschikbaar is, zijn jaarlijkse verplaatsingen van kolonies aan de orde van de dag.

De eerste Oeverzwaluwen arriveren al in maart en doortrek vindt plaats tot diep in mei.

Ze broeden in kolonies van ongeveer 10 tot enkele honderden.

In augustus/september verlaten ze het broedgebied en gaan ze naar de overwinteringsgebieden in Afrika.

Op vrijdag, 31 mei 2019, omstreeks 10.00 uur, loop ik over de fairway van hole 13. Opeens zie ik vanuit de richting van de afslag van hole 14 een Torenvalk naar de steile zandwand in het duin, ongeveer halverwege hole 13, vliegen.

In deze wand bevinden zich overduidelijk meerdere nesten van Oeverzwaluwen.  Vader en moeder zwaluw vliegen af en aan om de zich in het nest bevindende hongerige jongen van voedsel te voorzien.

Ik zie, dat de Torenvalk zich nabij een nestopening met gespreide vleugels aan de zandwand vastklampt, kennelijk met de bedoeling om een Oeverzwaluw, die in of uit de nestgang wil, te verschalken.

Af en toe verplaatst de Torenvalk zich naar een andere nestopening in de zandwand. Zo zie je maar, dat ook vogels bijzonder vindingrijk kunnen zijn.

Ik had dit nooit eerder gezien en had te doen met de radeloze Oeverzwaluwen, die geen kans zagen om hun jongen te voeren en maar moesten hopen, dat de Torenvalk ergens anders heen zou gaan.