Seniorenochtend anno nu!

Er is een wedstrijd, elke week, waar golfers van de oude stempel, van de vorige eeuw, elkaar een fijne ochtend bezorgen. De vrolijkheid schrikt de volop mede-kwetterende weidevogels van hun nesten, de kiekendief loert hoog in de lucht op een onbewaakt ogenblik toe te slaan. Populair is altijd de nazit, extra gezellig nu – op een prik-weigeraar na – het terras weer een echte hanen- en hennenhuus is geworden. Onze bediening loopt zich weer uit de naad voor een juttertje, warme chocolade-met of een gewoon bakkie leut. Bij de afrekening kan men of zwart = oud geld, met een pin of met de nieuwste app met QR code afrekenen. Zwart geld had ik niet, was er nooit echt een voorstander van, dus “Hup, over op elektronisch vereffenen”. Vroeger legde ik altijd wel iets op een schoteltje, maar sinds dat geheel is afgeschaft, voldoet de uiting van dank voor de bediening met ofwel een knipoog ofwel met een “Dank je wel voor de prettige bediening”. Vroeger bleef een aandringende ober weleens opzichtig lang wachten, tot de hand in de broek op zoek naar een muntje was, maar de social-media maatschappij van heden heeft ook daar geen tijd meer voor. Immers tijd is geld??!! Ik ga oefenen met een elektronische fooi, niet met “Maakt u er maar… van” naar “Doe er een senioreneurootje bij”. Of zoiets voor hun pour-boire, tip, fooienpot, servicecharge of nieuwe sloffen, whatever, he?

Meinard Carper