Senioren Strokeplay dag 1
De ziel van een sportvereniging komt bloot te liggen bij de Clubkampioenschappen. Alle franje eraf en kunstgrepen als handicaps weg. Nu eens echt kijken wat voor vlees we in de kuip hebben.
We kunnen er niet omheen. De opkomst bij de dames is bedroevend, eigenlijk beschamend. De club heeft meerdere competitieteams vol kandidaten die allemaal een reële kans maken op de overwinning. Er hadden gewoon 20 dames aan de start moeten staan, het waren er slechts 2. De sportziel huilt een beetje.
Ok, dan gaan Remkje Visser en Lot van der Schelt onderling strijden om de felbegeerde plek op het kampioenen-bord. Lot racet uit de startblokken en als dan van die lange “lotje”-putts erin rollen kijkt Remkje bij de turn tegen 4 slagen achterstand aan. Lot gaat de eerste negen rond in 41 slagen. De 2de helft blijkt een stuk taaier. 18 holes geconcentreerd blijven is één van de uitdagingen van strokeplay. Lot begint te sputteren en Remkje weet zowaar langszij te piepen. Maar dan, hole 17. Afslag van Remkje in de helm. Eruit hakken, in de woorden van Remkje een “Antoinetje”, mislukt. En nog eens, en nog eens. Gelukkig breekt Remkje dan uit de tunnel en besluit, te laat, een strafslag te nemen. 10 slagen op 1 hole, daar gaat je voorsprong.
Aan het eind van de dag staat Lot aan kop met 91 tegen 93 voor Remkje. Dat wordt loei-spannend.
De mannen hebben een startlijst met zo’n 20 namen. Floris-Jan Zwaag verdedigt al een aantal jaren zijn titel, maar de concurrentie zit hem steeds dichter op de hielen. Herbert de Geer doet deze editie ook mee en Antoine Kersten liet het vorig jaar liggen maar zint nu op sportieve wraak. En uiteraard nog een fikse club kanshebbers. Onder andere Maurice Frantzen, Jan Veening, Wim de Bruïne, Robert Viëtor, Alain Hirschler, Hans Montag, allemaal golfers die hebben bewezen een ronde rond de 80 te kunnen produceren.
Antoine is ongenaakbaar vandaag. Drives recht en lang, de geweldige ijzers geven hem vele kansen op de greens. Hij moppert zelf over zijn putten, maar produceert desondanks 4 birdies. Ook een gemene triple bogey kan niet verhinderen dat hij ruimschoots aan kop gaat met een ronde 79. Robert draait een strakke dag en houdt de boel netjes bij elkaar, ronde 85 en plaats 2. Antoine en Robert gaan morgen de baan in met Floris-Jan. Met een ronde 87 zal die zeker teleurgesteld zijn. Er ging gewoon heel erg veel mis.
Herbert had voor zichzelf ook een hoger doel gesteld dan de 88 waar hij mee binnenkomt. Hans en Maurice zitten nog in de buurt met 91 maar dan houdt het lijstje kanshebbers wel op.
Morgen moet zowel Antoine een inzinking krijgen en zal tegelijkertijd één van de achtervolgers een topdag moeten produceren. Het is strokeplay, een ongeluk zit in een klein hoekje.
Archieffoto: de kampioenen van 2022, Floris-Jan Zwaag en Nanette Egberts (die dit jaar haar titel niet verdedigt).
