Gelijk gespeeld maar wie heeft gelijk?
De leden van het team Dames Dinsdag 1 (27 holes) spelen dit keer in Alphen aan de Rijn op golfbaan Zeegersloot. In de ochtend 9 holes greensome en in de middag 18 holes singles. We zijn gewend in een matchplay-wedstrijd elke score per hole bij te houden. Dat houdt in dat we in een double altijd het aantal slagen van elke speler noteren, die van jezelf, van je eigen speelmaatje en die van je tegenstander. Geen misverstand mogelijk, zullen we maar zeggen. Natuurlijk is het gebruikelijk na elke hole hardop te zeggen: ‘jullie hole’ of (liever) ‘hole voor ons’. Mocht je als team op een par 4 hole net zoveel slagen nodig hebben als je tegenstander en maken beide teams netjes een par, dan schrijf je op je kaart : 4 slagen voor je tegenstander en 4 slagen voor jezelf als team, gevolgd door een 0 of een streepje. Gewoon duidelijk dat geen van beide teams een punt heeft gescoord.
Als het goed is, weet je, als je op hole 9 aangekomen bent, hoe de beide doubles ervoor staan.
En daar sta je dan: je tegenstander stelt op hole 9 dat ze gewonnen hebben en je denkt zelf, samen met je teamgenote, dat je gelijk staat. Je kijkt de kaart na en zij zeggen hole 2 gewonnen te hebben. Voor de zekerheid nog even kaartje vergelijken. Ja klip en klaar, we hadden die hole evenveel slagen, dus gelijk. Maar je tegenstander beweert met meer dan volle overtuiging dat zij hole 2 gewonnen hebben. Je kijkt nog eens: ja hoor, hole 2, gelijk geëindigd, evenveel slagen.
Sta je op hole 9 en gaat het over hole 2. Zij blijven erbij dat de winst voor hun is.
Wat doe je in zo’n situatie? Referee bellen? Nou nee, die kan er weinig mee. Ruzie maken? Nee zeg, ben je nou helemaal. Je gelijk halen? Ja, dat gaan we doen, maar dat doen zij ook. Elegant een stap opzij zetten? Dacht het niet.
En toch hebben zij het gelijk naar zich toegehaald.
Tijdens de lunch zorgt captain Marijke de Beer dat we in een diplomatieke volgorde ingedeeld worden voor de singles. Daarmee kunnen we de wedstrijd sportief voortzetten. We verliezen deze dag 2 doubles, we winnen er 1. We winnen 3 singles en spelen er 1 gelijk. De einduitslag wordt daarmee 9 punten voor ons. Dus ook 9 punten voor onze tegenstanders.
Gelijk geëindigd. Maar is het ook een eerlijke uitslag?
Wie zal het zeggen.
Zou zomaar kunnen dat ze er toch pietsie slecht van geslapen hebben.
Wij hebben trouwens lekker geslapen, ook al had er echt meer in gezeten.
Wij hebben als team vast getoast. We zijn nu al zeker van handhaving. We gaan komende week strijden voor de 2e of 3e plaats. En die ene tegenstander, die ‘jeweetwel’? Die speelt de laatste wedstrijd om degradatie. Heeft toch niet echt geholpen dat gedoe in die double. Wij kunnen elkaar in elk geval sportief in de ogen blijven kijken.
Tillie van der Poel
Archieffoto dames 1: Staand v.l.n.r.: Tillie van der Poel, Thea Bakker en Marijke de Beer. Geknield v.l.n.r.: Anita Hiemstra, Agnes van Rijkom en Jannet Valkhoff
