Egels genieten ook van De Texelse

De Texelse is rijk aan vogels en planten, maar Duurt Holman spotte laatst tijdens de namiddag een niet alledaagse te bewonderen zoogdiertje; de egel.

Deze insecteneter is een nachtdier, alhoewel nachtdier…. hij slaapt ongeveer achttien uur per dag. De Erinaceus Europaeus eet voornamelijk regenwormen, kevers, kleine slakken, maar als het moet ook paddenstoelen, bessen, kleine eieren, kikkers, slangen en zelfs jonge vogels. Dus ook kippenkuikens zijn niet altijd veilig bij dit voornamelijk solitair levend beestje.

Egels zijn niet territoriaal en kunnen gewoon in eenzelfde gebied leven. Ze vermijden elkaar dan door op andere tijdstippen op een bepaalde plek te komen. Het territorium van mannetjes kan wel vijf keer groter kan zijn dan dat van een vrouwtje. Het aanbod van voedsel bepaald het leefgebied. In gebieden met weinig voedsel is dat soms wel dertig hectare groot terwijl in stadsgebieden met veel tuinen meerdere dieren per hectare kunnen leven.

Egels houden een winterslaap (ongeveer van oktober tot maart/april). De beestjes bouwen dan een nest van ondermeer dorre bladeren, droog gras, mos en stengels van varens. Soms hebben egels nesten in schuren.

Egels kunnen slecht tegen de kou want hun stekelvacht isoleert niet. Dus bij temperaturen onder de 12 graden krijgt de egel het al moeilijker. In winterslaap daalt hun temperatuur van 36 graden Celcius naar 10 graden en hun hartslag van 190 slagen per minuut naar 20.

Het zal u niet verbazen dat de paring omzichtig en voorzichtig gebeurt. Deze gaat gepaard met luidruchtige snuffel- en niesgeluiden en duurt enkele minuten. Na de paring verlaten man en vrouw elkaar. De draagtijd bedraagt ruim een maand. Egels hebben meestal een worp (drie tot zes nakomelingen) per jaar, maar als de jongen sterven, kunnen vrouwtjes in de nazomer opnieuw zwanger worden. Het zogen en opvoeden gebeurt alleen door het vrouwtje. En denk niet dat pasgeboren egels zachte stekeltjes hebben. Doordat de huid van ongeboren egels vlak voor de bevalling flink opzwelt en er bij de bevalling veel slijm vrijkomt, raakt de moeder in spe niet gewond. Zodra de jongen uit de baarmoeder zijn gekomen, slinkt de huid en komen de stekels tevoorschijn. 

Foto: Duurt Holman​