Een baan en clubhuis met hoge wow factor
Afgelopen vrijdag was de opening van het “herenmiddag-seizoen” en, veel belangrijker de opening van de vernieuwde 18 holes én ‘t nieuwe Hanenhuus. Ondanks de snijdende oostenwind, zag ik louter lachende gezichten door de baan. Natuurlijk zijn grote delen nog under construction, maar het moge duidelijk zijn dat “onze” baan een baan wordt om trots op te zijn. Vooral de verhoogde afslag-plaatsen en duinpartijen zijn de opvallende vernieuwingen. Slim, want wanneer kijkt een golfer om zich een? Juist, op de tee box. De vergezichten en panorama’s vanaf verschillende afslag-plaatsen zijn adembenemend. Helaas kan ik u wel vast melden dat uw handicap er niet beter van zal worden, de greens op de eerste negen zijn niet meer allemaal recht toe recht aan. En, als de baan eenmaal volgroeid is en het helmgras zijn volle omvang aanneemt, zullen een paar extra ballen in de tas hard nodig zijn. We nemen het graag op de koop toe.
De wow factor benadert echter pas het hoogtepunt als u ’t Hanenhuus binnenwandelt. De ruimte, het licht en de hoge ligging zullen de komende maanden vele wow’s aan de bezoekers ontlokken. Was er vroeger genoeg te zeiken, over de kussentjes of de toiletten, of de kleedkamers, of de douches, of het ontbreken van onze oude herenmiddag-tafel, dat alles is voorgoed verleden tijd. Er is niets meer van over. Ondanks de grote ruimte en de hoogte voelt het restaurant met open haard knus en warm aan. Je kunt gaan wandelen in de golfshop, of een rondje naar beneden lopen richting de handicart garage, de kleedkamers en de toiletten. Vermeldenswaard in de dameskleedkamer zijn overigens de kaptafels met bijbehorende poefen; bij de herentoiletten vraag ik uw speciale aandacht voor de wandbekleding. Maar zonder gekheid, wat zullen we met een groot plezier de gasten van onze competitieteams verwijzen naar de kleedkamers beneden. En daarna verwelkomen in ‘ons’ Haanenhuus! Wat opvalt op de nieuwe kaart, zijn naast de onvermijdelijke klassiekers en de Côte de boeuf ook een aantal vegetarische gerechten. We zullen eraan moet wennen dat we niet meer louter golfers onder elkaar zijn. Ik vermoed dat we naast de groepen golfers, ook vele wandelaars en vogelaars aan de koffie, lunch of diner zullen aantreffen. Er zijn weinig plekken op het eiland te vinden waar een flesje Tempranillo € 22,50 kost. En mocht je een hole-in-one slaan, dan ben je niet meteen failliet. Er staat een Moët et Chandon op de kaart voor € 65 per fles! Oh ja, Floris-Jan won weer eens de herenmiddag-wedstijd, maar dat moest ik later lezen, want zelfs de akoestiek in het clubhuis is puik geregeld. Wij konden gewoon dooreten en doorkletsen zonder, zoals we gewend waren, gestoord te worden door de prijsuitreiking. Die was volledig aan ons voorbijgegaan in de grote ruimte.
Rob Maaswinkel
