De Veldleeuwerik

Het is maandag, 29 april 2024,nomstreeks 11.00 uur. Eindelijk weer eens een mooie, zonnige dag. Weliswaar nog een fris windje uit het zuiden, maar de jas kon erbij uit op de golfbaan.

Op verschillende plaatsen laten beginnend bloeiende Brede Orchissen zich zien en zo ook de Gele Lis. Hier en daar zitten Scholeksters op het nest en duidelijk is, dat vogels zich met zonnig weer meer laten horen. Tijdens ons rondje over de eerste negen holes zagen en/of hoorden we onder andere de Tjiftjaf, de Fitis, de Grasmus, de Rietzanger, de Kleine Karekiet, de Zwartkop en last but not least de Nachtegaal.

Als we na bijna anderhalf uur de green van hole 7 naderen, hoor ik ineens het zo kenmerkende geluid van een baltsende Veldleeuwerik. Een muzikale, soms wel minutenlange zang, meestal hoog in de lucht. Deze zang is te horen tijdens de steeds verder omhoogklimmende vlucht, alsmede tijdens het stilhangen op een hoogte van soms wel meer dan 100 meter en ook daarna, tijdens het dalen, dat af en toe lijkt op een naar beneden komend parachuutje. De Veldleeuwerik is iets kleiner dan een Spreeuw. Hij heeft een korte staart en driehoekige vleugels. Hij is grijsbruin van kleur, met een gestreepte bovenzijde en borst. De borst is licht geelbruin en de buik wit. Heel kenmerkend is, dat hij zijn kopveren kan opzetten, zodat het een kuifje lijkt.

De Veldleeuwerik is een standvogel en dat wil zeggen, dat het een vogel is, die het hele jaar op Texel te zien is. Hij broedt hier op akkers en weiden. Met name Waalenburg is een door deze vogel geliefde plek. Bij koude winters trekt een deel van deze vogels weg in zuidelijke richting. Als ik na het horen van de Veldleeuwerik hem daarna ook nog naar beneden zie komen, geeft mij dat een goed gevoel. Golfen is leuk, maar de natuur in al zijn facetten tot je laten komen, is minstens zo leuk.

Louw Nijhuis.