Bloedstollende finale bij de dames, afgetekende winnaar bij de mannen

De finaledag is weer links-golf op zijn best. Windkracht 4, een gloedvol zonnetje en een deelnemersveld waar alles nog open ligt.

Met een westenwind is De Texelse op haar moeilijkst. Op bijna alle holes is het puzzelen met een bries dwars op de baan, training en techniek geven de doorslag.

Elda Panoto heeft een strakke swing en een lekkere voorsprong als ze op weg gaat. Maar koploper zijn geeft vaak veel druk. De 2018 kampioen Lot van Schelt heeft niets meer te verliezen en is gebrand Elda het vuur aan de schenen te leggen. Anita Hiemstra heeft ook nog een appeltje te schillen en beukt er lekker op los. Elda blijft koel en ondanks een paar provisionele ballen weet ze haar resultaat van de eerste dag bijna te evenaren. In 100 slagen rond, netjes. Anita golft 12 slagen beter dan dag 1 en komt nog aardig in de buurt, de achterstand is echter toch te groot. Met een rondje 97 bezet ze aan het einde van de dag plek 3. En daar mag ze mee thuiskomen. Lot is ontketend. Ze begon de dag met 7 slagen achterstand maar maakt 93. En ze houdt de spanning er in door deze uitslag niet te delen in het clubhuis. De goede rekenaar heeft het al door. Herbert de Geer, samen met Agnes van Rijkom de kundige wedstrijdleiding, gebiedt de dames en alle aanwezigen naar hole 1 voor een onvervalste Play off. Beide dames een prima afslag en ook na slag 2 is er nog niets beslist. Lot 12 meter achter de hole, net in de tweede cut, Elda links op de green met de vlag op rechts voor een lange put van dezelfde afstand. Lot eerst. De spanning slaat een beetje toe. Het is moeilijk doseren als je uit het iets hogere gras put en haar poging eindigt 3 meter achter de vlag. Elda is “cool as a cucumber”, en put de bal op een meter. Lot weet de par net niet te maken en Elda kan zich opmaken na twee dagen strijd voor een gemeen testertje voor de eindoverwinning. Ze verzaakt niet, Ze weet het hart van de hole te vinden en heft haar armen, zichtbaar opgelucht.

Elda Panoto de nieuwe Strokepley winnaar 2019 en een jaar lang de beste damesgolfer van de Texelse!

Bij de heren is de vraag of Herbert de Geer en Floris-Jan Zwaag het talent Hugo Groothuis onder druk kunnen houden. Of wellicht is het Antoine Kersten die een flight ervoor op 4 slagen achterstand zijn ritme weet te vinden. Of toch nog Kevin van Zuilekom? Antoine kan het niet waarmaken en eindigt met een ronde 87, en dat is voor zijn handicap gewoon onvoldoende. Kevin verbetert zich wel maar met 84 ook niet genoeg. De winnaar moet dus komen uit de laatste flight.

Hole 1 begint prima voor Floris als hij start met een birdie. Hugo een net parretje en Herbert laat een slag liggen. Hole 2 is eigenlijk een par 5 vandaag. In ieder geval voor Hugo en Floris, Herbert weet hier wel een goede par te scoren. Herbert birdie op 3, maar Floris maakt zijn eerste 3-put in 20 holes. Het blijft spannend. Hugo is onverstoorbaar. Zijn superieure techniek, hij “drived” Floris en Herbert er telkens uit, de ijzers zijn strak en putten kan hij ook als de beste, bewijst zijn klasse. Herbert laat teveel liggen, hij stapelt bogey op bogey. Floris weet nog aan te haken door consequent up en down te gaan. Een dubbel op hole 4 doet echter pijn. Hugo komt de eerste negen in 38 rond en Floris 2 slagen meer op 40. Maar het blijft nog spannend. Bogey van Hugo op 10 en Floris loopt weer een slag in. Dan de taaie hole 11, alle drie liggen naast de green. Hugo op zo`n 20 meter. En dan de super-chip. De eerste bounce haalt de snelheid eruit, de tweede released de spin, en in totale beheersing loopt de bal in de hole, birdie! Floris een parretje. Weer een verschil van 6. Hugo slaat de bal op 12 in de bunker, maar een keer de schouders optrekken en gewoon de green aflopen met een “sandy”, hoppa. Als dan het wachten op hole 13 begint lukt het Floris niet meer om in de focus te blijven. Een hook de rotzooi in en met een triple er af. Herbert heeft het misschien al een beetje opgegeven. Hugo blijft presteren en weet zelfs een slechte drive op 17 te repareren tot een par met een fenomenaal flop shot naast de pin. De laatste hole is uiteindelijk een triomftocht. Papa kijkt goedkeurend en trots toe hoe zijn zoon na twee jaar runner up met overmacht de armen heft, een ronde 77 en 76. Bravo! Floris weet de rest van Heren 1 twee dagen lang te verslaan, maar eindigt uiteindelijk op 10 slagen achterstand op plaats 2. Ondanks het verlies zichtbaar tevreden. Hugo was niet te verslaan en de meer dan terechte winnaar.

Maurice Frantzen likt zijn wonden met in ieder geval nog een Neary en Elda en Yoni Houwing mogen een longest bijschrijven.

Het Strokeplay-kampioenschap 2019 is weer het hoogtepunt van het golfjaar op De Texelse gebleken. Met dank aan de wedstrijdleiding, het fijne gastheerschap van de medewerkers, het doorzettingsvermogen van de spelers en de topprestatie van de greenkeepers. Op naar volgend jaar!